Hari Hari – Hokitika

Verder langs de kust. Links de zee en rechts de Alpen. De route is heuvelachtig met een aantal kleine klimmetjes. Als we opstaan schijnt de zon. Dat beloofd een aardige dag te worden. Tussen km 10 en 15 krijgen we de eerste twee klimmetjes voor onze kiezen maar na de afgelopen stelt dat niet veel meer voor. Dan rijden we langs Lake Lanthe. Dat is best een mooi uitzicht. Dan volgt de langste klim van de dag, 1100 meter tegen 4 tot 8%. We rijden langs Pukekura met het Bushman Centre en het Roadkill cafe. Volgens zeggen kan je daar Possum Sandwiches en dergelijk eten. We stoppen niet omdat we vlak daarvoor al een drinkpauze hebben gehad. Na ongeveer 38 km is er een klim van 700 meter naar een mooie picknickplek. We gaan daar lunchen en nemen wat foto’s.

Dan dalen naar Ross. We bellen in Ross naar Hokitika om een kamer in de Birdsong te reserveren. Verder is er in Ross niks te beleven. Er is wel een winkel maar dat stelt ook niet veel voor. We fietsen door naar Hokitika. Pang. Daar gaat weer een spaak van mijn achterwiel. Gelukkig elke keer aan de kant zonder de cassette. We worden er inmiddels best handig in dus hop. Nieuwe spaak, beetje buigen en een beetje bijdraaien. Er zit nog een minieme slag in maar we besluiten die er niet uit te halen. Waarschijnlijk brengt dat alleen maar meer spanning op de velg waardoor er weer een andere spaak aan zal gaan. Eigenlijk moet het wiel gericht worden en opnieuw gespaakt maar dat gaat hier niet lukken. Ik besluit om in Hokitika snel een fietsenmaker op te zoeken en wat extra spaken te halen. Dan redden we het wel tot aan Christchurch.

Niet veel later zijn we in Hokitika. Een grotere plaats dan wat we tot nu toe zijn tegengekomen op de Westkust. Er zit zelfs een fietsenmaker. Bij de I-site laten ze zien waar die zit maar volgens de vriendelijke dame is die zatermiddag dicht. De lichten zijn uit maar de deur is open. Stoute schoenen aan en net doen of onze neus bloed. We lopen binnen tegen de fietsenmaker aan die met zijn eigen racefiets bezig is. Hij gaat de volgende dag een toerritje maken en wil de laatste dingen op orde brengen. Hij heeft natuurlijk geen tijd om naar het wiel te kijken maar kan ons wel aan wat reservespaken helpen.

Dan pinnen want Hokitika heeft zelfs een aantal banken. Sebastiaan heeft pech. Zijn pas lijkt het niet meer te doen. Bij drie pinautomaten doet ie het niet. Ik pin wat extra en dan komen we de komende dagen wel door. We halen even wat boodschappen bij de New World en dan op zoek naar een internetcafe om te internetbankieren. Sebastiaan wil checken of zijn pas geblokkeerd is of dat hij kaduk is. Internetbankieren lukt wel dus waarschijnlijk is er iets mis met de magneetstrip.

We gaan naar Birdsong en komen bij een leuk hostel aan met uitzicht op het strand en de zee. Het ligt 2 km buiten Hoki dus is het daar wat rustiger. Douchen en wassen, vaste prik. Er is eeen heel pak fietser aangekomen in Birdsong die als groep aan het fietsen zijn. Zij koken daar een maaltijd mar wij besluiten om naar de Indier te gaan. Priya heeft ook vestiging in Hoki! We fietsen terug naar Hoki.

Naast Priya zit het vermaarde Sock Knitting Machine Museum van Hokitika. Het is helaas al dicht! We nemen wel snel een foto zodat we bewijs hebben dat het echt bestaat. We hoeven de kaart eigenlijk niet te zien. Die is hetzelfde als in Josef. We bestellen het menu en nemen weer wat andere curries. Deze kok heeft een duidelijk andere definitie van medium hot dan de kok in Franz Josef. De vlammen slaan bij Sebastiaan uit de oren.

Het is inmiddels donker geworden maar we hebben onze fluorescerende gele hesjes en licht op onze fietsen dus we komen weer veilig terug bij het hostel. We lezen wat en gaan na een paar biertjes naar bed.

[Show picture list]