Shop til you drop…
Na een dag bijkomen van de reis en het monteren van onze fietsen moesten we ook nog shoppen. Geen broeken en blouses maar een tent, slaapzakken en alle andere spullen die we niet mee konden nemen met het vliegtuig. Met de spullen die we wel hadden meegenomen zaten we 2 ons onder onze weight allowance dus we hadden in Nederland al besloten om onze kampeerspullen in NZ te kopen.
Maar eerst moesten we nog mijn crank met trappers op mijn fiets laten zetten. Op naar een fietsenmaker dus. In het hotel wist de conciërge ons te vertellen dat er meerdere fietsenmakers op Ricarton Road zaten. Dat was op loopafstand van het hotel. 10 minten lopen verder waren we bij Avanti bike shop. Vriendelijke lui die vakkundig en snel de cranks op mijn trapas hebben gezet.
Ze wisten ons ook te vertellen dat er een shopping mall was waar we waarschijnlijk zouden slagen voor al onze andere inkopen. Wel moesten we eerst langs bij Kathmandu Discount Store aan de overkant van de straat want die waren “dirt cheap”. Dat was een schot in de roos. Tent, slaapzakken, matrassen, bijna alles wat we op ons lijstje hadden staan. Terug naar het hotel om onze spullen af te gooien en de band van Sebastiaan weer op te pompen want die liep erg langzaam leeg.
Na een aantal omzwervingen door het centrum van Christchurch: hier moesten we tch rechtsaf?…Dewar Street of was het toch Delany Street? In Christchurch maakt het niet uit. Gooi een steen en je raakt een shopping mal! Ongelovelijk hoeveel discount stores en malls er zijn. Bij the Warehouse slaagten we ook voor een campingbrander en een pannetje. In de New World supermarkt hebben we ook proviand ingekocht zodat we de volgende ochtend op pad zouden kunnen. Ze hadden zelfs een afdeling Dutch waar je de meest ongelovelijke dingen kon kopen: DE koffie, hagelslag, etc.
Terug bij het hotel toch maar goed naar de leeglopende band van Sebastiaan gekeken. Verder leeg laten lopen, binnenband eruit, checken waar het lek zit om te kunnen bepalen of er nog glas ofzo in de buitenband zat. Niet te vinden, dan maar de band onder water in de badkuip op de hotelkamer: voila hij lekt op het frans ventiel! Nieuwe binnenband erin, oppompen en klaar. Al met al een drukke dag en geen puf meer om de stad in te gaan op zoek naar een leuk restaurantje. Zeker niet aangezien er bij het hotel een award winning restaurant zat! Toen naar bed want het was toch wel raar om dag en nacht om te draaien.
