Tuatapere – Te Anau

Vroeg op want deze dag moesten we 100 km rijden naar Te Anau omdat we daar zaterdagochtend ons om 8:15 uur moesten melden bij Fiordland Expeditions. We zouden onze fietsen daar dan achterlaten en dan een bootcruise door de Doubtful Sound fjord maken. Bij onze overnachting in het hotel zat een ontbijt inbegrepen. Om 7:30 uur zaten we aan ons ontbijt. The full monty: scrambled eggs, sausage, tomato, bacon en een aardappelkoekie. En vergeet de koffie, orange juice en toast niet. Een Duitse mede fietser/wandelaar noemde het: “The breakfast of Champions!”. Hij zou die dag The Humpridge track gaan wandelen.

Om 8:30 uur kwam er een teken van leven uit de kamer van Gertjan en zijn gezin. Zij gingen ontbijten en we wilden nog even snel een groepsfoto maken voordat we vertrokken. Toen van start. De eerste 2 uren waren mooi: lekker zonnetje en geen wind! Maar dat is het gebruikelijke weerpatroon in deze streek. Toen we om ongeveer 10 uur een korte pauze hielden zeiden we nog tegen mekaar: misschien valt het mee met de wind vandaag. Nog een mooi plaatje geschoten van de Clifden Suspension Bridge.

Helaas toen we aan de klim naar Blackmount begonnen kwam de wind opzetten. De eerste 10 km is vals plat tot heuvelachtig en met een kopwind is dat geen pretje. Lunchen in het ‘plaatsje’ Blackmount, eigenlijk alleen maar een school en een zwembad. Wel was er een publiek toilet en water, dat hebben die kiwis goed geregeld. De klim naar Blackmount zelf (2400 meter tegen 7-12%) was eigenlijk een verademing omdat we niet zo veel last hadden van die vervloekte wind! Bovenop hadden we natuurlijk een fraai uitzicht maar ook weer vol de wind erop. Snel windjacks aan en afdalen. Het was een lange afdeling maar die ging wel langzamer dan gebruikelijk. Om een uurtje of 4 waren we in Manapouri dat aan een mooi meer ligt. Daar hebben we wat gegeten en gedronken bij de Lakeview Cafe. Toen nog de laatste 20 km naar Te Anau. Gelukkig vlak maar de wind was niet gaan liggen. Tegen kwart voor zes waren we in Te Anau en toen Sebastiaan mij stopte op de Lake Front Drive om te vragen waar de backpackers was die we gereserveerd hadden bleek dat aan de overkant van de straat te zijn.

Douchen en een wasje draaien. Daarna naar de supermarkt en wat eten. We wilden eten bij La Toscane, een italiaans restaurant. Wij liepen de eerste de beste italiaanse restaurant in want we dachten dat ze de naam veranderd hadden. Later bleek dat La Toscane verderop zat. Het was een soort self service restaurant. Grappig concept maar het personeel liep elkaar wel erg in de weg. Allebei een small pizza besteld zodat we nog ruimte hadden voor een toetje: raspberry taart en koffie. Dat maakte veel goed en voldoen gingen we terug naar het hostel. Naar bed want de wekker ging vroeg vanwege onze excursie.

[Show picture list]