Riverton – Tuatapere

Omdat we ons doel niet gehaald hadden gisteren besloten we dat we vandaag dan maar naar Tuatepere moesten rijden en daarna nog 30 km door naar een B&B zodat we dag erop nog 70 km te gaan hadden naar Te Anau alwaar we opgehaald zouden worden voor onze cruise op de Doubtful sound.

Een mooie tocht van ongeveer 70 km. Toen we opstonden was het mooi weer, dus hadden wij goede moed erin. Helaas zoals blijkbaar altijd in deze contreien kwam na 10 uur de noordwesterwind weer opzetten. Beuken tegen de wind in zodat we een kopje koffie konden drinken in Orepuki daar zat ten minste een kroeg. Er was verder niks.

Daar aangekomen bleek de kroeg nog niet open. De Schotse eigenaar was echter wel zo vriendelijk om ons binnen te laten en een kopje koffie voor te schotelen. Hij zat vol met verhalen over de streek, zijn motoren en de wind…. Toen hij hoorde waar wij heen ging begon hij te lachen. Tot aan Tuatepere zeker tegenwind. We mochten niet betalen want hij kon toch geen lekkere koffie zetten vond hij (had ie ook wel gelijk in).

Wij gingen weer verder naar Tuatepere, home of the famous NZ sausage. Inderdaad flinke tegenwind. Bij Tuatepere aangekomen bij het lokale i-Centre eerst vragen of die B&B er nog wel was want een soortgelijke situatie zoals in Tarras daar zaten we niet op te wachten. Nee, tussen hier en Manapouri was geen overnachting behalve in een Lodge op 12km van de hoofdweg, alleen te bereiken via gravel. Daar hadden we geen trek in. Dan maar in Tuatepere blijven en kijken of we daar Gert Jan, een oud-collega van Sebastiaan, konden ontmoeten. Hij was ook door NZ aan het trekken met zijn gezin in een huurauto en was in de buurt hadden we begrepen.

SMS gestuurd maar geen antwoord. Ach ja ontvangst is niet super in deze streek dus dat komt wel goed. Op weg naar de beroemde worst dan maar. De slager die ze maakt verkocht ze alleen uncooked. Maar het cafetaria er naast had ze ook. Wij daar naar binnen en bestellen maar. Was een prima worst!

Toen naar het hotel. Daar een kamer voor twee geboekt. Eindelijk een teken van leven van Gert Jan. Hij belde Sebastiaan. Hij had geen sms-jes ontvangen maar vroeg zich af waar wij waren…. Hij was in Te Anau. Toen hij hoorde dat we in Tuatepere waren besloot hij daarheen te rijden.

Een uurtje later was hij daar met de auto en hebben we met ze allen gegeten in het restaurant bij het hotel. Daarna lekker bier drinken. Voordat we er erg in hadden was het na 23:00 uur. Tijd voor bed want de volgende dag moesten we vroeg op want we hadden nog 100 km te gaan. Toen we in bed lagen hoorde we het stormen buiten…. dat beloofd niet veel goeds.

[Show as slideshow]

◄12