Omarama – Tarras

Volgens onze reisgids een lange dag met een prachtige route.

We hadden ons voorgenomen om deze ochtend wel via het internetcafe op het Holiday Park een post te maken op onze blog over de aardbeving en iedereen te laten weten dat wij ok waren. Dit hebben we gedaan maar al met al waren we wel een uurtje later klaar om op de fiets te stappen dus dat betekende hard doorfietsen!

Deze dag zouden we echter een pas van 965 meter overgaan (Linden’s Pass) terwijl wij in Omarama op 400 meter zaten. Flink klimmen dus. De eerste 20 km was vals plat met stijgingspercentages van ongeveer 1 en soms 2 %. Goed te doen dus maar het weer was nogal veranderlijk. Beetje miezerregen (jas aan dus) dan weer een zonnetje (jas uit, want veels te heet), dan weer regen en weer de jas aan. Ach ja NZ: four seasons in a day! Mijn shirt over het weer in Schotland is ook toepasselijk in NZ.

Na 20 km begon het meer te stijgen en was het stijgingspercentage 2,5% (nu weer 2% dan weer 3% op mijn hoogtemeter). DIt ging door tot 31 km, we waren toen inmiddels op 880 meter. Het was wel indrukwekkend om die pas omhoog te fietsen. Mooie uitzichten en het weer klaarde goed op! We kregen een goede zon en de jassen konden tijdens de klim uit. Als toetje kregen we vanaf 31 km nog een laatste klim van iets meer dan 1 km met een stijgingspercentage van 7%. De toerrijders welke in de Alpe d’Hueze rijden zullen hier vast wel om kunnen smalen maar met die kiwi’s naast je die in motor maniacs veranderen zodra ze achter het stuur zitten is het geen pretje. Het is ongelofelijk welke snelheden truckers kunnen ontwikkelen terwijl ze een pass omhoog tuffen!

UItzicht boven op de pas is echt magnifiek en we doen een high five. We zijn er. Op dat moment komt er een andere fietser aan de andere kant omhoog die zijn armen de lucht in gooit! Ook hij heeft het gehaald (met aanhangwagentje achter zijn fiets!!). Stoppen bovenop om te drinken en iets te eten en dan de jas weer aan voor de afdaling want het is stiekem toch wel koud boven met die harde wind. Afdalen dan maar. Dat gaat wel lekker snel!

Na de afdaling van ongeveer 20 km in totaal besluiten we even te lunchen voordat we verder rijden naar onze bestemming. We worden daar opgegeten door een aantal vliegjes met veel eetlust maar ja je gaat niet alles weer inpakken en verkassen. Dan maar rondlopen met de boterham in je hand. Onze beoogde slaapplaats geprobeerd te bellen maar …. helaas geen bereik. Ook dat hoort er bij in NZ. Na ruim 65 km krijgen we nog een klimmetje voor onze kiezen. 2 km met gemiddeld 5%. Lekker als toetje na Linden’s Pass maar ook hier was het bovenop uitkijken! Erg mooi. Dan weer dalen door het land waar de schapen grazen die de Merino-wol opleveren van mijn Icebreaker shirt dat ik op dat moment aan heb.

Na meer dan 80 km zijn we in Tarras. We hadden wel naar Cromwell gewild die dag maar dat is nog 25 km en we waren gewoon te laat vertrokken. We hadden geen zin om laat in de namiddag, begin van de avond aan te komen en dan nog op zoek te moeten naar een een plek om te overnachten. In onze gids stond dat er een Homestay en een Motel was in Tarras. WIj op zoek naar het motel, dat was al 10 jaar dicht….toen maar naar de winkel met de homestay. Eigenaresse van de winkel: “Homestay? Never heard of…” Maar ze wilde ons wel graag helpen dus ging ze op zoek naar een B&B. De eerste die zij aanraadde hadden wij al van gezien dat daar No Vacancy was toen we het dorp inreden. Nou dan wist ze nog wel wat maar dat was nog wel een paar km verderop. Het was toevallig ook haar buurvrouw dus kon ze haar wel bellen. Bleek dat zij geen gasten had die avond en dat mogelijke “refugees” uit Christchurch op zijn vroegst pas de dag erna zouden komen dus was er daar wel plek. Klein stukje rijden: ongeveer 5 minutjes met de auto.. Jaja dat werden er dus 10. Het was al 6 tot aan de afslag en toen moesten we nog wat km’s. Wel erg mooi. Een vallei die naar later bleek was gevormd door gletsjers tijdens de laatste ijstijd. Waar is het nou? Ik zie niet echt iets behalve die villa’s daar op de heuvel!. Inderdaad het was 1 van die villa’s. Wel nog even het oprijpad met een helling van 8% op maar dan heb je ook wat!

Erg leuke B&B en een goede gastvrouw. Hebben jullie al boodschappen… Nee. “There’s a wee little shop on the hill” Dat bleek haar schuurtje te zijn met een vriezer met veel vlees en een voorraadkast met allerlei kruidenierswaren. Opschrijven in het boekje en dan koken maar. Ze had ook nog verse groenten uit de tuin: maiskolven, tomaten, aardappelen en uien. Wij kozen voor een lading worstjes want in van die mega steaks hadden wij geen trek. Paar biertjes erbij en smullen maar. Ze kwam ook nog een verse chutney van vijgen uit de tuin brengen. Dat zou vast lekker bij worstjes smaken. Nog even wat zappen op Sky en toen ging het licht uit.

[Show as slideshow]

◄12